Τι μπορούν όμως να κάνουν οι αγρότες, όταν δεν υπάρχει επαρκές νερό και δεν υπάρχει η αναμενόμενη παραγωγή;
Η απλή απάντηση είναι η ασφάλιση της παραγωγής τους
Μόνο που μόλις το 85% των ασφαλιζόµενων εκταρίων έχουν υπολογίσει οι αρµόδιες αρχές πως να μπει και κάποτε λογικά θα µπει σε κάποιου είδους προαιρετική ασφάλιση για ακαρπία, τον περονόσπορο και άλλες µυκητολογικές προσβολές µε βάση το σχεδιασµό του νέου θεσµικού πλαισίου στον ΕΛΓΑ, που στόχο έχει να εξυγιάνει το καθεστώς των αποζηµιώσεων.
Μέχρι σήµερα βεβαίως οι παραπάνω ζηµιές, όταν και αν αποζηµιώνονταν, γινόταν κατ’ εξαίρεση µέσω κρατικών ενισχύσεων, οι οποίες πρώτα είχαν την έγκριση της ΕΕ, µε τα χρήµατα να κατευθύνονται σε όσους είχαν καταστροφές µε βάση τα πορίσµατα σε άνω του 30% της παραγωγής τους.
Σύµφωνα µε το νέο πλαίσιο που δηµιουργείται από εδώ και στο εξής, φαίνεται πως η διαδικασία αυτή δεν θα επαναληφθεί στο µέλλον.
∆ηλαδή, µόνο όποιος επωµίστηκε το έξτρα κόστος ασφάλισης θα λαµβάνει αποζηµίωση και µόνο εάν τα πορίσµατα δείχνουν ζηµιά στο άνω του 50% της παραγωγής.
Ωστόσο στο θεσµικό πλαίσιο του νέου ΕΛΓΑ αναφέρεται η «Κατάργηση του ανώτατου ποσοστού αποζηµίωσης καλύπτοντας το 100% της ασφαλιζόµενης αξίας και κατάργηση της αφαίρεσης κατά 12% του ποσοστού εκτίµησης της ζηµιάς».
Με βάση τα παραπάνω φαίνεται πως για την υποχρεωτική µόνο ασφάλιση θα ισχύει το 100% αποζηµίωσης και πως για την προαιρετική θα ισχύουν αρκετά χαµηλότερα ποσοστά.
Για παράδειγµα εάν ένας παραγωγός έχει ζηµιά από περονόσπορο στο 90% της παραγωγής του, θα καταβάλλεται αποζηµίωση µόνο για το 40% της παραγωγής επί το 70% του ύψους του ασφαλιζόµενου κεφαλαίου.
Αν για παράδειγµα το ασφαλιζόµενο κεφάλαιο είναι 10.000 ευρώ, τότε θα λάβει αποζηµίωση 2.800 ευρώ
Υπολογίζουμε τα 10.000 ευρώ επί 40% ίσον 4.000 ευρώ, επί 70% ίσον 2.800 ευρώ. Πρόκειται λοιπόν για ένα πλαίσιο που µόνο ευνοϊκό δεν φαίνεται εκ πρώτης όψεως µε βάση τουλάχιστον όσα προβλέπει το Στρατηγικό Σχέδιο της ΚΑΠ.
Χωρίς να υπολογίσουμε όλα όσα θα πληρώνουν οι παραγωγοί ως ασφάλιστρα…
